'En die zijn voor de tunnel, de Westerscheldtunnel'

Om te beginnen een hoekige Mercedes G 300. Dat is het snelle interventievoertuig, ‘de ogen en oren van de brandweer’, aldus de commandant. Als er ooit iets gebeurt in de tunnel, rukken twee tot vier brandweerlieden ‘binnen de minuut’, in de wagen uit om te kijken wat er aan de hand is. Ze kunnen in tien minuten bij de Bevelandse ingang van die tunnel zijn en hebben voldoende materiaal bij zich om bij kleinere calamiteiten adequaat in te grijpen.

De Feijter opent een deur van de auto en wijst naar de adembeschermingsapparatuur, de warmtebeeldcamera en de explosiemeter. Achter de achterklep zit een haspel en een slang en daarnaast nog materiaal om auto’s open te knippen en om allerhande andere werkzamheden uit te voeren.

De hele wagen zit letterlijk prop- en propvol met apparatuur. Zo vol dat de brandweerlieden die plaats nemen op de achterbank zich als een sardine in een blikje moeten voelen.

De twee andere ‘tunnel-auto’s’ zijn grotere vrachtwagens; een schuimblusvoertuig en een hulpverleningsvoertuig. De schuimblusser heeft 5000 liter water aan boord en 1000 liter schuim. Even spuiten en zowat elk vuur is uit, aldus de commandant. Bij de laatste auto draait het vooral om de bak achterop, een container vol met allerhande apparatuur om te tillen, te knippen, te spreiden en te vervoeren.

De nieuwe kazerne aan de rand van het dorp Borssele is de hoofdpost voor de gemeentelijke brandweer. Drie jaar geleden zag het er nog naar uit dat dat hoofdkwartier er niet zou komen. De gemeenteraad weigerde geld beschikbaar te stellen voor het complex omdat het vond dat het Rijk fiks over de brug moest komen. Die nieuwe kazerne staat daar immers om in het geval van een calamiteit snel in de tunnel hulp te kunnen verlenen.

Zonder tunnel zou die kazerne nooit zo groot zijn geweest. Een eerdere ruimhartige toezegging door Den Haag berustte tot stomme verbazing van de complete Borselse politiek op een misverstand.

Na een bedeltocht van burgemeester Jaap Gelok en zijn Terneuzense college Jan Lonink langs tal van overheden besloot het Rijk eenmalig 1,5 miljoen te geven aan Borsele en Terneuzen. Na die ‘schamele bijdrage’, zoals Gelok nog steeds vindt, ging de raad alsnog akkoord met de bouw van die kazerne.

Ondanks zijn blijvende teleurstelling over de schraperigheid bij anderen vindt Gelok dat er nu een uitrukpost staat die er mag wezen. „Wij hebben onze verantwoordelijkheid opgepakt“, zegt hij met nadruk.