Vlissingse loodsen leiden redders KNRM op

VLISSINGEN - Het is dringen achter de simulator van het Loodswezen in Vlissingen. Drie bemanningsleden van de Westkappelse reddingboot Uly staan rond docent Leo de Groot die uitleg geeft over een onderdeel van de in de simulator verwerkte apparatuur. Samen met de andere bemanningsleden van station Westkapelle van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) volgen Kees Minderhoud, Bram Theune en Johnny Schroevers een opleiding zeemanschap. Gratis aangeboden, met de complimenten van het Loodswezen.

Aanleiding voor het opleidingsprogramma was de ingebruikname van de nieuwe reddingboot Uly in het najaar van 2003. Voordien had deze KNRM-vestiging de beschikking over de veel kleinere en met minder apparatuur uitgeruste rubberboot Fint. De KNRM heeft wel opleidingsfaciliteiten, maar het zou geruime tijd duren voordat alle vijftien varende vrijwilligers van het station Westkapelle over dezelfde kennis en vaardigheden zouden beschikken. Minderhoud: „Het streven is dat iedereen alle taken kan uitvoeren. Dan moet je er dus voor zorgen dat iedereen, ongeacht ervaring en achtergrond, ook in korte tijd op hetzelfde opleidingsniveau zit.“

Gepensioneerd loods Peter Neve wist een oplossing. Als lid van de plaatselijke KNRM-commissie was hij op de hoogte van de wens van de bemanning snel geschoold te worden voor de omgang met het nieuwe schip. In samenspraak met de Westkappelse bemanning stelden Neve en de oud-loodsen/opleiders Leo de Groot en Jaap Schot een programma samen dat de redders niet alleen vertrouwd moet maken met de navigatie- en communicatieapparatuur aan boord van de Uly, maar ook met de eigenaardigheden van het gebied waarin het schip in actie komt.

Zo moet ieder bemanningslid bij het zien van één boei en bij slecht zicht met behulp van navigatiemiddelen op elk moment weten waar de reddingboot zich bevindt en in welke richting hij vaart. „Wanneer je weet waar je zit, weet je ook met welke bijzonderheden je rekening moet houden“, zegt opleider De Groot. „We leggen in de cursus uit waar ondiepten zitten, waar je afhankelijk van het getij met onverwachte stromingen te maken kunt krijgen en waar zich grondzeeën kunnen voordoen.“ De opleiding bestaat uit theorie over gebiedsherkenning, getij en stroming, communicatie per marifoon, regels voor het scheepvaartverkeer, het uitzetten en uitvoeren van zoekpatronen en over situaties met slecht zicht.

Simulatieruimte
Een en ander wordt in de praktijk gebracht in de simulatieruimte, waar de opleiders de cursisten op allerlei onverwachte omstandigheden kunnen trakteren. Daarnaast kunnen de Westkappelse redders wanneer ze dat willen meevaren met een van de redeboten van het Loodswezen. Die zijn weliswaar groter dan de Uly, maar ze hebben dezelfde waterjet-voortstuwing, waardoor de vaareigenschappen goed vergelijkbaar zijn.

Nuttig
Buitengewoon nuttig, oordelen de drie Westkappelaars over de cursus waaraan ze in oktober zijn begonnen en die ze eind deze maand afronden. Theune: „Met de opleidingen van de KNRM is ook niets mis, maar het voordeel van de cursus van de Loodswezen is dat we ons eigen vaargebied behandelen.“

De opleiding van de Westkappelse vrijwilligers door oud-loodsen die het vaargebied Scheldemonden als hun broekzak kennen, werpt de vraag op of ook de bemanningen van de aan zee gelegen reddingsstations Cadzand, Breskens en Noordland ook gebruik kunnen maken van deze dienstverlening. „Dat zou een voor de hand liggend verzoek zijn“, erkent Neve. „Daar zal het managementteam van het Loodswezen regio Scheldemonden iets van moeten vinden. Als gepensioneerden hebben wij er maar weinig invloed op. Het lijkt in elk geval verstandig eerst de afloop van deze cursus af te wachten. Dan kunnen we eens nagaan of deze opzet aan alle verwachtingen heeft gedaan, zowel bij de bemanning van het station Westkapelle als bij het Loodswezen.“

De opleiding