Flinke straf voor diefstallen

MIDDELBURG - Een celstraf van 47 maanden waarvan vier voorwaardelijk en het betalen van een slordige 47.000 euro aan schadevergoeding.

Dat eiste officier van justitie G., van der Hofstede woensdag tegen een 59-jarige man die tijdelijk in Zoutelande verbleef. De man wordt verantwoordelijk gehouden voor zeker dertig auto-inbraken, de heling van twee gestolen auto's en gestolen kentekenplaten en het pinnen met gestolen bankpassen.

Eind 2010 en begin 2011 kregen de Kop van Schouwen en Walcheren te maken met een ware plaag aan auto-inbraken. Typerend was dat het meestal diefstallen uit de kofferbak betrof, of spullen die onder de stoel werden gelegd om daarmee in ieder geval alles uit het zicht van mogelijke dieven te houden. Zinloos, zo bleek, want de achterruit werd ingeslagen en de wagen leeggeroofd.

Door deze 'modus operandi' vermoedde de politie dat er iemand met mogelijk een verrekijker de parkeerplaatsen in de gaten hield en zo precies kon weten wie wat waar in de auto verstopte. Waren de eigenaren weg, dan sloeg de dader toe. Inmiddels was ook bekend dat er regelmatig een man met een klein hondje was gesignaleerd.

Op 28 maart zag een agent in Burgh-Haamstede en man die aan het signalement voldeed en werden er hem enige vragen gesteld. Toen bleek al snel dat de auto waarin hij reed was gestolen en er gestolen (Belgische) kentekenplaten waren gemonteerd.

Toen de politie later het verblijfadres van de man in Zoutelande bezocht, bleek zowel in de woning als in de gestolen auto allerlei gestolen spul te liggen. Ook bleek dat er over de gestolen Belgische kentekenplaten snel gestolen Duitse kentekenplaten waren gesplaatst en er achter het huis nóg een gestolen wagen met valse kentekenplaten stond.

Tijdens zijn verhoren bij de politie beriep de man zich op zijn zwijgrecht, maar gaf tijdens de behandeling van de zaak aan openheid van zaken te willen geven en op alle vragen te willen antwoorden. En dat waren dat precies 39 antwoorden die steevast hetzelfde waren: ik weet van niets, ik heb niets gedaan, ik weet het niet en de schuldige zijn Robbie en Izaak.

De mannen woonden ergens in België en hoe de achternamen waren wist hij niet. Af en toe kreeg hij spullen van de mannen om op rommelmarkten te verkopen en hoe ze in de auto en de woning waren gekomen? Geen idee. Voor officier van justitie G. van der Hofstede was het een duidelijke zaak: ,,Tenenkrommende verhalen, te bespottelijk voor woorden en het meest leugenachtige dat ik ooit heb gehoord.''

Bovendien, zo rekende de officier de man voor, klopten de tijdlijnen niet en kon het niet anders dan dat de man zo schuldig was als het maar zijn kon. Er waren aangiftes, de werkwijze was steeds hetzelfde, hij was gesignaleerd, de gestolen spullen werden in de auto en woning aangetroffen en de vriendin bij wie hij verbleef had nog nooit van ene Izaak gehoord. Wel van ene Robbie, maar daarvan zei ze later dat ze dat had verzonnen. De 47-jarige vriendin zal zich overigens later voor de rechtbank voor haar mogelijke aandeel moeten verantwoorden.

De raadsman van de man vond de eis van de officier te hoog en verdedigde zijn cliënt door 39 keer te herhalen wat de man ook al had gezegd. Daarnaast meende hij dat het best wel eens zou kunnen dat die Izaak en Robbie wel degelijk konden bestonden en zijn cliënt de waarheid sprak.

Over vier weken doet de rechtbank uitspraak.