Minister wil een meldkamerorganisatie

MIDDELBURG - Er komt één nieuwe meldkamerorganisatie die verantwoordelijk wordt voor de meldkamers in Nederland. Het aantal locaties van de meldkamers gaat terug van 25 naar 10. In 2015 moeten de wijzigingen een feit zijn.

Dat staat in een brief die minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) namens het kabinet vandaag aande Tweede Kamer heeft gestuurd. Doel van de aanpassingen is dat bellers naar het alarmnummer 112 snel, eenduidig en adequaat worden geholpen met zo min mogelijk doorschakelingen.

"Het moet niet uitmaken of je belt vanuit Groningen of vanuit Maastricht. De huidige inrichting van de meldkamers komt daar nu onvoldoende aan tegemoet en brengt hoge kosten met zich mee. De huidige meldkamers zijn versnipperd georganiseerd ten aanzien van personeel, werkwijze, organisatie en beheer. Hierdoor is er een gebrek aan samenwerking tussen meldkamers en een gebrek aan landelijke coördinatie", aldus de minister.

"De verantwoordelijkheid voor instandhouding van de meldkamers is nu neergelegd bij de besturen van de veiligheidsregio’s. Het beheer vande nieuwe, landelijke meldkamerorganisatie gaat onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Veiligheid en Justitie vallen. Door de komst van één landelijke organisatie werken de meldkamers straks overal op dezelfde manier."

Nederland kent op dit moment 25 meldkamers waarvan 22 regionale meldkamers werkzaam zijn ten behoeve van politie, brandweer en de ambulancevoorzieningen. Daarnaast hebben het Korps Landelijke Politiediensten (Klpd) en de Koninklijke Marechaussee (KMar) een landelijke meldkamer en de KMar nog een meldkamer op Schiphol.

In het regeerakkoord was sprake van een meldkamerorganisatie met drie locaties. "Na onafhankelijk onderzoek en consultatie met de betrokken organisaties (Veiligheidsberaad, Ambulancezorg Nederland, Politie, Brandweer, de Koninklijke marechaussee en de GHOR) is gebleken dat het beter is te kiezen voor een model met tien meldkamers."

"Tien meldkamers leidt tot betere dienstverlening aan burger en hulpverlening. De centralist kan op basis van kennis over het gebied en de bewoners een goede inschatting maken van de urgentie en de benodigde inzet. Daarnaast blijken de transitiekosten bij drie locaties hoger te liggen dan bij tien. Met tien locaties is het mogelijk om de bezuiniging te realiseren binnen de afgesproken tijd én de gestelde kwaliteitseisen."