Vrijspraak gevraagd voor verkrachting

Op 31 mei 2010 zou met een 13-jarig Vlissings meisje in haar woning zijn gebeurd. Echter het enige bewijs was de verklaring van het meisje en dat was te weinig. Dat de Rotterdammer haar ontuchtig had betast vond Van der Hofstede echter weer wél bewezen en daarvoor eiste hij een taakstraf van 120 uur. 

Een tweede Rotterdammer (21) had geen advocaat kunnen vinden. Zijn zaak wordt later behandeld zodat hij alsnog op zoek kan gaan naar een raadsman. Een derde Rotterdammer, een minderjarige, die zich op seksueel gebied met de zus van het meisje had bemoeid werd achter gesloten deuren behandeld.

De drie waren volgens Van der Hofstede maar met één doel naar Vlissingen gekomen en dat was seks. De jongste had internetcontact met de zus en de taal die ze wisselden was wat dat betreft 'hoopvol'. Echter, een toegezegde vriendin van de zus kwam niet opdagen en dus kwam de 13-jarige in beeld. De mannen kregen een rondleiding in het huis en de 21-jarige zou het meisje in de slaapkamer hebben betast.

Vervolgens ging de 20-jarige met het meisje naar boven en daar zou zij na wat gezoen seksueel toenadering hebben gezocht. De man op zijn beurt reageerde daarop maar toen zij liet merken daar geen trek in te hebben stopte hij. Althans, dat vertelde hij de rechtbank. Meer zou er volgens hem niet zijn gebeurd. Het meisje daarentegen had een heel ander verhaal: hij had haar betast en gedwongen hem oraal te bevredigen. Na afloop hadden ze met z'n allen nog wat gepraat, nog wat gelachen en daarna waren de Rotterdammers huiswaarts gekeerd, omschreef de Rotterdammer de sfeer.

Toen hij onderweg hoorde dat het meisje dertien was, verkeerde hij direct in een shock, zo bezwoer hij de rechtbank. Door het hele gebeuren was het meisje dermate getraumatiseerd dat zij leerproblemen kreeg en zich onder behandeling moest stellen van een psycholoog. Alles bij elkaar claimde ze dan ook een bedrag van 6409 euro aan schadevergoeding.

B. Vader, de raadsman van de Rotterdammer zette daar zo zijn vraagtekens bij en dan met name - als de ontucht bewezen zou worden - voor welk bedrag zijn cliënt dan zou moeten worden aangeslagen. Hij was immers niet de enige geweest. Verder meende hij dat haar trauma al van voor de bewuste 31 mei dateerde toen ze een ander vriendje had en naakt voor een webcam poseerde. Verder meende Vader dat zijn cliënt geen enkele schuld had aan de vermeende ontucht en als de rechtbank dat dan toch bewezen zou vinden een voorwaardelijke straf meer dan voldoende zou zijn.

Voor wat betreft de gevraagde vrijspraak voor de verkrachting was hij het roerend eens met de officier van justitie. De uitspraak is op 2 augustus.