Redders deden me aan grote oefening

Bij dergelijke oefeningen wordt één van de deelnemers aangewezen als chauffeur. Deze verricht bijzondere rij-oefeningen. De andere leden vormen samen een bootbemanning. Die kreeg zaterdag al snel een oefening net buiten de haven voor de kiezen. Bij een trailerhelling was een auto met daarachter een boot op een trailer tijdens het manoeuvreren vast komen te zitten. De chauffeur was hierbij per ongeluk over zijn maat gereden, die achter de trailer stond om hem bij te sturen.

Het fictieve slachtoffer was met zijn benen klem komen te zitten onder een wiel. Het slachtoffer, in dit geval een dummy, moest worden bevrijd en vervolgens gestabiliseerd. Mark van Ingen, lid van de Middelburgse brigade, coördineerde het optillen. De andere twee Middelburgers moesten de aanwezigen gerust stellen.

Barbeque
De situatie kreeg een andere wending toen een nieuw incident ontstond. Boven op de dijk was namelijk een groepje aan het barbecueën. Zij hadden door alle sensatie hun barbecue in de steek gelaten. Deze vloog echter in brand en de laatste persoon die nog aanwezig was liep brandwonden op. De brand moest ook worden geblust. Inge Geldof: “Al met al een spectaculaire oefening want de brandweer van IJsselstein had een echte brand aangestoken. Dat maakt zo'n oefening natuurlijk wel extra realistisch.”

De volgende oefening betrof opnieuw een brand. Dit keer kregen de redders een brand aan boord van een passagiersschip voor de kiezen. Geldof: “Wij werden ingezet voor het vervoer van brandweermateriaal en personeel. De rest van de brigades heeft geholpen bij het evacueren van de passagiers.”

Bij de derde oefening moest de bootbemanning noodgedwongen worden gesplitst. Geldof: “Op de Lek passeren veel vrachtschepen. Deze veroorzaakten zaterdag nogal wat golfslag en hierdoor dreigden de vletten weg te spoelen van de zandstrandjes. Om deze reden werd er een bootwacht ingesteld.” De twee andere Middelburgers konden wel meedoen. Zij kregen de letterlijk zware taak om een vlet over een dijk te tillen. Al roeiend moesten ze vervolgens naar nagebootst dak. De aanwezigen moesten worden geëvacueerd.

Doodskist
De laatste oefening was een soortgelijke. Ook hier moesten mensen worden geëvacueerd. Met behulp van steigers was een woning nagebootst. Hierin bevonden zich vier personen. Eén van hen bleek te zijn overleden. Deze persoon lag namelijk al in een kist. Na overleg besloten de redders om ook de kist mee te nemen. Deze moest vervolgens echter door een klein raam naar buiten worden getild om vervolgens in een vlet te worden gehesen. Omwille van de tijd kon dit scenario niet volledig uitgevoerd maar desondanks kreeg Van Ingen, die de leiding over de evacuatie had gekregen, wel complimenten over zijn slimme oplossing en het getoonde leiderschap.

Deze oefening was voor alle deelnemende brigades extra bijzonder. Het ging namelijk om de eerste nationale rampenoefening van reddingsbrigades waarbij alle communicatie volledig via het C2000-netwerk verliep. Sinds kort zijn alle reddingsbrigade-eenheden binnen Nederland hiermee uitgerust.

Geldof: “De communicatie via dit portoon- en mobilifoonnetwerk verliep echter prima. De communicatie tussen de leden van het flottielje onderling liet af en toe wel te wensen over. De flottieljeleider deed het voor de eerste keer en dat resulteerde erin dat te veel taken werden gedelegeerd waardoor er feitelijk meer dan één leider was. Dat botste af en toe.” Al met al kijken de deelnemers echter terug op een oefening die organisatorisch goed geregeld was en waarbij alle incidenten zo realistisch mogelijk waren nagebootst.

Rampenploeg
De Van Dixhoornbrigade beschikt over een eigen rampenploeg die 24 uur per dag, 7 dagen per week kan uitrukken voor grote calamiteiten. Leden vanaf 12 jaar worden klaargestoomd voor deze ploeg. De parate seniorenploeg bestaat uit leden vanaf 21 jaar. De vereniging is in 1993 en 1995 daadwerkelijk ingezet tijdens overstromingen in Limburg. Bij dreigende overstromingen, zoals recentelijk nog in januari in Noord-Nederland, werd de rampenploeg van de club in opperste staat van paraatheid gebracht. De Middelburgers hoefden toen niet uit te rukken, mede vanwege de geringe omvang van de watersnood en de afstand tot het 'rampgebied'. Lokale brigades werden toen wel ingezet.