'Man vroeg ten onrechte ton terug'

MIDDELBURG - Als er iemand is die de wervende slogan van de belastingdienst 'leuker kunnen we het niet maken' absoluut niet meer kan waarderen is het wel de 49-jarige Vlissinger die zich donderdag voor de rechtbank in Middelburg moest verantwoorden omdat hij met zijn bedrijfje had geprobeerd een betaald btw-bedrag van 113.050 uitbetaald te krijgen.

De belastingdienst stak daar een stokje voor. De man hoorde voor zijn poging een taakstraf van 240 uur en een voorwaardelijke celstraf van drie maanden tegen zich eisen. 'Een btw-carrousel', noemde officier van justitie R. Huisman het. 'Te goeder trouw geweest en door anderen belazerd', vond de Vlissinger.

De Vlissinger had - zo zei hij tenminste - kopieermachines aan een afnemer in Afrika geleverd en bestelde voor 708.050 euro inclusief 113.050 euro aan toners bij een 'vertegenwoordiger'. Omdat alles contant betaald diende te worden leende hij bij een relatie 120.000 euro en verzocht hij zijn afnemer alvast 60.000 te betalen. Ook dat alles contant.

Opvallend was overigens dat de toners in Hongarije werden besteld en ook weer naar een adres in Hongarije moesten worden afgeleverd. Op een parkeerplaats in Vlissingen zouden de betrokken partijen elkaar hebben ontmoet en bij die gelegenheid werd de partij toners van de ene Hongaarse vrachtwagen in de andere Hongaarse vrachtwagen geladen.

De Vlissinger deed zijn aangifte over het eerste kwartaal 2011 en voerde braaf die 113.050 euro aan 'betaalde btw' in, erop rekenend dat de fiscus dat bedrag aan hem zou overmaken. Met de verkoop van de toner was geen btw gemoeid, omdat het export betrof en dat dus een zaak van de ontvanger in Hongarije zou zijn.

Echter, bij de fiscus gaat er een signaal af als een dergelijk btw-bedrag meer dan 100.000 euro bedraagt en dan wordt er 'even' niet betaald. Er werden bewijzen opgevraagd en toen de FIOD zich ermee ging bemoeien kwam zij tot de conclusie dat de vertegenwoordiger niet bleek te werken voor het bedrijf waarvan hij zei vertegenwoordiger te zijn, bleek de aankoopfactuur vals en riep zowel de lening als het bewijs van betaling van 708.050 euro op zijn minst vraagtekens op.

De raadsman van de Vlissinger, A. Sol, had een beduidend andere visie dan de officier van justitie. Zo vond hij dat er voor niets een keihard bewijs was en dat de FIOD toch wel wat meer had mogen onderzoeken. Hij vond dan ook dat de Vlissinger zou moeten worden vrijgesproken.

Mocht de rechtbank inderdaad tot vrijspraak komen en het Openbaar Ministerie niet in hoger beroep gaan, dan maakt de Vlissinger alsnog kans op die 113.050 euro. Kunnen ze het toch nog leuker maken...

Uitspraak 20 december