Brandweeroefening basisschool De Knotwilg lijkt net echt

OOSTKAPELLE - „Is het een oefening?“ De kinderen van de Archipel-basisschool De Knotwilg in Oostkapelle zijn blij, teleurgesteld én boos. „Gelukkig, dan waren Roy en meneer Antonio dus niet echt vermist. Maar, dan zijn de peuters wel erg geschrokken, voor niets. Sommigen moesten zelfs huilen“, zeggen twee vriendinnetjes van groep vijf.

Lang staan ze er niet bij stil. Ze huppelen alweer terug naar school en als ze eerlijk zijn is de oefening wel geslaagd. Toen het alarm afging, moesten ze lachen, omdat ze dachten dat het een grap was. Maar juf Elisa speelde haar rol heel overtuigend. Ze deed de ramen en deuren dicht, en iedereen moest naar buiten gaan, omdat er brand was uitgebroken.

Buiten werden ’de koppen geteld’. „De leerkrachten wisten allemaal dat het een oefening was, maar niet precies wat er ging gebeuren“, zegt Frans Knol, leerkracht en bedrijfshulpverlener (bhv’er) van De Knotwilg. De school oefent twee keer per jaar; soms gortdroog, soms met veel toeters en bellen. „Dat laatste deden we vandaag“, zegt Knol. De leerkrachten ontdekten op het schoolplein dat er twee vermisten waren. Antonio, de conciërge/klusjesman en Roy, leerling van groep 8. De brandweer moest naar de vermisten op zoek, toen de dichte rook al in het schoolgebouw stond. Ze vonden Antonio in de hal. Hij had een gebroken been, open beenwond en was buiten westen. Het toeval wilde dat hij even voordat de brand uitbrak van een ladder was gevallen. Hij verrichtte een reparatie.

„Ik ben gevallen, maar daarna weet ik niet meer wat er met mij is gebeurd“, zei de ’geboren toneelspeler’. Hij werd per brancard afgevoerd. Voor Roy was dat niet nodig. Hij werd gevonden in een toilet, dat niet meer van het slot kwam. Roy kwam er met een verstuikte enkel van af. De andere bhv’er, Angela de Kraker, ontfermde zich over hem. „Dit is wat anders dan een vuiltje uit een oog weghalen of een pleister op een wondje plakken.“

Tevreden
Gert Mulder van de brandweer Veere observeerde en keurde. Hij was tevreden over de samenwerking tussen de brandweer en het lerarenkorps. Ook de daadkracht van de bhv’ers werd gewaardeerd.

„Op enkele kleine aandachtspuntjes na is alles goed verlopen. De kinderen moeten er alleen nog maar eens op gewezen worden dat ze hun stoelen aanschuiven. Dat vergemakkelijkt het werk voor de brandweerman. Ga maar eens naar binnen. Daar is het pikkedonker.“