Jeugdbrandweer Westerschouwen bezoekt luchtmachtbasis

WOENSDRECHT - Met een eigen bluswagen komt het jeugdbrandweerkorps Westerschouwen uit Schouwen-Duiveland aan op de luchtmachtbasis in het Brabantse Woensdrecht. De Zeeuwse spuitgasten zijn uitgenodigd omdat hun aspirantenteam onlangs Nederlands kampioen werd.

Op het natte terrein van de luchtmachtbrandweer staan replica’s van bestaande vliegtuigen en van een helikopter. Die trekken al meteen de aandacht van de jonge brandweerlieden, die niet ouder zijn dan achttien jaar. Maar als ze een E-One een brand zien blussen, worden de ogen pas echt groot. De E-One ziet er uit als een uit de kluiten gewassen SRV-wagen, maar dan eentje die is uitgerust met twee waterkanonnen en de nieuwste snufjes. Deze bluswagens zijn nagelnieuw en spuiten duizenden liters water per minuut.

Voor de omstanders wordt het nu duidelijk dat het vanmiddag niet om een brandje gaat, maar om een flinke fik. Voordat het jeugdkorps zelf mag blussen, klimmen de leden eerst de controletoren in. Van hieruit worden alle branden ’geregeld’. Een instructeur sticht met een simpele muisklik een enorme brand. Echte vlammen schieten ongeveer een meter of tien de lucht in. ,,Wie heeft er frikadellen bij? Dan kunnen we die roosteren“, grapt een van jonge brandweermannen.

Propaangas wordt als brandstof gebruikt. Normaal gesproken kun je gasbranden niet met water blussen. Een instructeur legt uit dat op iedere replica sensoren en warmtemeters zitten. Als de temperatuur door het bluswater daalt, wordt de gastoevoer minder en doven de vlammen vanzelf.

Na de demonstraties vanuit de toren is het tijd voor een rondje langs de brandende replica’s. De geelzwarte brandweerpakken gaan aan. In pak en met knaloranje helmen op het hoofd lopen ze de naar de nagemaakte vliegtuigen. Bij de F-16 straaljager gieren de vlammen uit de straalmotor. Een jong korpslid schrikt als de instructeur de vlam nog groter maakt. Het vuur maakt zoveel herrie dat de spuitgasten moeite hebben elkaar te verstaan.

Even verderop in het nagebouwde DC10-toestel wordt een cockpitbrand nagebootst. Binnenin het vliegtuig is alles zwart en het stinkt naar verbrand ijzer. Het lijkt een onschuldig brandje, maar de temperatuur schiet snel omhoog.

Na het demonstratierondje breekt het moment aan dat het jeugdteam kan doen waarvoor het gekomen is: zelf blussen. Rick Kock (17) mag zijn best doen op een helikopterbrand. Ondanks de hulp van de instructeurs, blijkt het niet gemakkelijk om het vuur te doven. „De vlam kwam elke keer weer terug, maar het was wel gaaf om het een keer te doen“, vertelt de 17-jarige brandweerman.

Volgens Rob van de Werfhorst, begeleider van het jeugdkorps, is dit een unieke gelegenheid. ,,Normaal krijgen ze nepbrandjes voorgeschoteld, gesymboliseerd met kartonnen borden, maar dit is echt“, zegt hij, wijzend naar de grote vlammen achter hem.

En dat is te merken ook. Het jeugdteam is niet gewend om met de zware slangen te werken. Vooral de kleinsten worstelen met de brandslang en de hoge druk brengt hen uit balans. Het lukt ze echter wel de brand onder controle te krijgen.

Ook Anne de Gelder (14), één van de vele meisjes uit het jeugdkorps, heeft moeite met de slang. Ze heeft hem niet goed beet, maar toch dooft ze het vuur vlotjes. De Zeeuwen gooien ook hun eigen materiaal in de strijd. Om beurten blussen ze een brandende straalmotor van de F-16 met hun eigen spuiten. De waterstralen vallen in het niet bij het kanon op de E-One, maar dat mag de pret niet drukken. Iedereen heeft het naar zijn zin.