Wrakingsverzoek zedenzaak Zeeuws-Vlaanderen afgewezen

MIDDELBURG - De rechtbank Zeeland-West-Brabant heeft het verzoek tot wraking van de meervoudige strafkamer in de zedenzaak Zeeuws-Vlaanderen afgewezen. De vrouwelijke verdachte wordt ervan verdacht in de periode van 2008 tot 2019 meerdere minderjarige meisjes, onder wie haar twee dochters, seksueel te hebben laten misbruiken en wraakte de rechtbank op 17 november 2020.

Verdachte en haar advocaat zijn van mening dat bij de rechters sprake is van vooringenomenheid. De strekking van het wrakingsverzoek is dat de advocaat van de verdachte het onbegrijpelijk acht dat de rechtbank voorbij gaat aan de door de advocaat geformuleerde onderzoekswensen en de gezondheidstoestand van verdachte.

De rechtbank had een medische verklaring geëist over de vraag of de verdachte in staat zou worden geacht in persoon dan wel audiovisueel deel te nemen aan de zitting op 18 november 2020. De rechtbank ging akkoord met een verklaring van een verpleegkundige, maar de verdachte twijfelt aan de betrouwbaarheid van deze verklaring. Ondanks dat de rechtbank meerdere keren om een medische verklaring heeft verzocht, is geen enkel ander medisch stuk overgelegd. Toch vond de rechtbank dat verdachte in persoon op de zitting diende te verschijnen en hield ten onrechte daarmee vast aan het bevel medebrenging.

De wrakingskamer stelt voorop dat een voor een partij ongunstige beslissing van een rechter op zichzelf geen grond voor wraking oplevert. Bovendien is de voorgenomen afwijzing van de door de advocaat geformuleerde onderzoekswensen een procesbeslissing. De rechtbank heeft de bevoegdheid om in het kader van een goede procesorde, rekening houdend met belangen van het onderzoek en van alle partijen, deze wensen al dan niet te honoreren. Ook het bevel medebrenging is een procesbeslissing. De wrakingskamer oordeelt in principe niet over de juistheid van procedurele beslissingen. Daarvoor kan een partij eventueel in hoger beroep. Dat kan anders zijn indien de beslissing zozeer onbegrijpelijk is, dat daarvoor redelijkerwijze geen andere verklaring is te geven dan dat de beslissing door vooringenomenheid van de rechters is ingegeven.

De wrakingskamer vindt in deze zaak dat, gezien de onderzoekswensen en gelet op de feiten zoals die zich in de periode 13 november tot de zitting van 18 november 2020 hebben voorgedaan, het voornemen van de rechtbank de onderzoekswensen af te wijzen niet zozeer onbegrijpelijk dat daarvoor redelijkerwijs geen andere verklaring is te geven dan vooringenomenheid van de rechters.

De rechtbank heeft bij de behandeling van het wrakingsverzoek voorts meegedeeld dat zij zich bewust is geweest van de medische situatie van verdachte. Zo heeft zij verdachte op de zitting van 13 november 2020 erop gewezen dat, indien zij in verband met haar gezondheidstoestand behoefte had aan onderbreking van de behandeling van de zaak, zij dat kon aangeven. Van deze gelegenheid heeft verdachte één keer gebruikt gemaakt. De rechtbank heeft daarom aangenomen dat de gezondheidstoestand van verdachte haar voldoende in staat stelde de zitting bij te wonen. Daarnaast heeft de rechtbank geen informatie ontvangen dat de gezondheidstoestand van de verdachte haar aanwezigheid ter terechtzitting niet toeliet.

De wrakingskamer is van oordeel dat ook de beslissing om het bevel medebrenging te handhaven niet zozeer onbegrijpelijk is dat daarvoor redelijkerwijze geen andere verklaring is te geven dan dat deze beslissing door vooringenomenheid van de rechters is ingegeven.

Alles afwegend komt de wrakingskamer tot het oordeel dat hetgeen door verdachte is aangevoerd niet de conclusie rechtvaardigt dat de vrees voor de vooringenomenheid van de rechters objectief is gerechtvaardigd. Het verzoek tot wraking van de rechters wordt dan ook afgewezen. De behandeling van de zaak wordt voorgezet in de stand waarin deze zich bevond ten tijde van de schorsing vanwege het wrakingsverzoek.