Hulpverleningsdag in Cadzand bAD

Dus vond de achtjarige Sam Noever uit Zwolle zichzelf nog geen ideale spuitgast. Maar misschien dat hij later toch nog eens bij de brandweer gaat kijken. Want de demonstraties op de hulpverleningsdag in Cadzand- Bad vond Sam allemaal even prachtig.

'Cool', hoe de politie een tasjesdief inrekende en 'gaaf', hoe de brandweer liet zien wat voor steekvlam er ontstaat als je water op het vuur gooit nadat de vlam in de pan slaat. En dan was het natuurlijk ook 'mooi' om de rook- en lichtsignalen te zien, die de reddingsbrigade afvuurt om zich op zee zichtbaar te maken voor vliegtuigen, helikopters of boten.

Vader Henk Noever vond het vooral mooi om zijn zoon te zien genieten. Zelf was hij echter vooral onder de indruk van de knal van het kanon, die bij wijze van startschot van de hulpverleningsdag had geklonken. Ook de 'echtheid' van de wonden van de 'acteurs' van de Landelijke Opleiding Tot Uitbeelding van Slachtoffers (Lotus) hadden hem geraakt. ,,Echt fantastisch gedaan. Indrukwekkend, het geeft je nog meer respect voor de vrijwilligers die zich inzetten voor Lotus, de KNRM, de Reddingsbrigade, het Rode Kruis, de EHBO of de brandweer. Je krijgt nog meer bewondering voor ze als je weet hoeveel tijd ze in hun vrijwilligerswerk steken. Niet alleen om uit te rukken, maar vooral om te oefenen, cursussen te volgen en bij te blijven."

De complimenten klonken Willy van de Vijver als muziek in de oren. De plaatsvervangend schipper van het KNRM-station Cadzand (ook EHBO'er en lid van Lotus) was samen met plaatselijk brandweercommandant Edwin de Kam vijf jaar geleden de initiatiefnemer van de hulpverleningsdag. Het was destijds vooral bedoeld om de bevolking uit de streek te laten zien welke hulpverleningsinstanties er allemaal in West-Zeeuws-Vlaanderen actief zijn. Daarnaast hoopten Van de Vijver en De Kam een aantal kandidaten warm te maken toe te treden tot de KNRM, de brandweer of een andere hulpverleningsinstantie.

Dat is nog niet zo erg gelukt. Een rechtstreekse aanmelding naar aanleiding van de hulpverleningsdag hebben brandweer of redding maatschappij nog niet mogen verwelkomen. Maar dat is voor Van de Vijver geen reden de organisatie van de jaarlijkse hulpverleningsdag aan de wilgen te hangen. "Het blijft een uitstekende gelegenheid om toeristen en mensen uit de streek bekend te maken met ons werk. Om een uur of twee telde ik een kleine vijfhonderd mensen die vanaf de boulevard naar demonstraties keken. Onze stand in het reddingstation heeft vandaag goed gedraaid en veel bezoekers pikken een informatiefolder mee. We hopen natuurlijk dat mensen vervolgens donateur worden van de KNRM."

Naast de voorlichting aan het publiek wordt ook de samenwerking verrijkt met andere hulpinstanties de deelnemende vrijwilligers. Niet alleen hulpverleners uit de streek werken samen, ook brandweerlieden en Rode-Kruisvrijwilligers uit Knokke en een grote groep Rode-Kruisvrijwilligers uit het Duitse Remscheid draafde op. Op de Duitsers, met wie de Cadzandse hulpverleners in contact kwamen doordat één van hen een vakantiehuisje in de streek heeft, zijn de Nederlanders nog wel eens jaloers. Zij hebben als Rode-Kruisvrijwilliger veel meer bevoegdheden dan Nederlanders of Belgen. Van de Vijver: ,,Wij mogen als redder, EHBO'er of vrijwilliger van het Rode Kruis de bloeddruk van een onwel geworden strandganger niet meten, zelfs nog geen aspirientje verstrekken. De wetgeving in Duitsland steekt, gelukkig voor hen, wat anders in elkaar."